“Maria Magdalena in Extase” staat als een bewijs van het uitzonderlijke talent van Artemisia Gentileschi (circa 1620) en haar unieke vermogen om vrouwen met diepte, complexiteit en intense emotie weer te geven binnen de context van de barokschilderkunst. Het biedt een boeiende en sensuele interpretatie van een belangrijke religieuze figuur, die kijkers uitnodigt om na te denken over de aard van spirituele extase en de menselijke ervaring.
Gentileschi presenteert Maria Magdalena niet als een boetvaardige die verteerd wordt door zonden uit het verleden, maar als een jonge vrouw die diep is opgenomen in de intensiteit van haar spirituele gevoelens en een gepassioneerde en zeer levendige extase ervaart.
Deze interpretatie wijkt af van veel hedendaagse afbeeldingen van Maria Magdalena, vaak gemaakt door mannelijke kunstenaars, die zich frequent richtten op haar boetedoening of zelfs haar dood. Gentileschi’s werk benadrukt haar innerlijke ervaring en een meer ambigue versmelting van het spirituele en het sensuele.